StapeStap

De eerste stapjes, we zullen ze allemaal blijven herinneren net als de eerste keer echt zitten, om rollen, het fruit-en groente hapje en de eerste nacht doorslapen! Maar die allereerste stapjes, zucht die zijn...zo mooi, zo eng en zo...zo geen baby meer!! Mijn meisje liep vanmorgen langs onze salontafel en aan de poefjes in onze keuken. Dan komt het besef dat het hele,hele kleine er niet meer is, keine meisjes worden echt groot! Waarom zo snel?? Hoezo kunnen baby's niet gewoon nog lekker veel bij mama op de arm slapen en knuffelen zonder protest? Ja , natuurlijk besef ik me maar al te goed dat er een tijd komt dat ook dat voorbij gaat, tegelijkertijd begrijp ik mijn moeder steeds meer. Want nu ik zelf ook mama ben weet ik en begrijp ik dat je kindje echt jouw kindje is, het is een stukje van jou en alles maar dan ook alles heb je voor dit inimini mensje over, er is niks wat je niet zou doen zodat zij beter slaapt, desnoods wieg ik haar in slaap tot haar 18e. God, wat hou ik van mjin meisje, iedere dag besef ik het steeds weer een beetje meer. Ze is echt, ze is er voor altijd en ze is zo van mij!! (ons)